Museum of London - ekscytująca podróż w czasie

Muzeum Londynu

Artykuł dotyczy Museum of London zlokalizowanego w części City of London – Barbican, a czynnego do 3 grudnia 2022. Po przeniesieniu do większego obiektu będzie na nowo otwarte w 2025 r.

Muzeum Londynu

Choć istnienie Museum of London jest powszechnie znanym faktem, to nie plasuje się ono w czołówce najliczniej odwiedzanych darmowych muzeów w Londynie. A szkoda, bo warte jest zwiedzenia! Przede wszystkim jest to jedno z najatrakcyjniej zorganizowanych tego typu obiektów. Eksponaty i informacje przedstawiane są na tak wiele różnych sposobów, że nawet dla dzieci jest ono intrygujące.

Muzeum Londynu
Wybrane ciekawostki nie tylko dla dzieci

Pomieszczenia zorganizowane są estetycznie, a rekwizyty dobrze oświetlone i ciekawie opisane. Są tam rekonstrukcje mieszkań z różnych okresów, jest wiele ekranów, na których objaśniane są poszczególne tematy, są też salki, gdzie wyświetlane są filmy, a ten na temat Czarnej Śmierci jest nagrany w taki sposób, że można odczuć grozę tamtych czasów!

To w Museum of London można znaleźć takie ciekawostki, jak:

- informację o tym, jak w roku 300 naszej ery Rzymianie, założyciele Londinium, stosowali ogrzewanie podłogowe(!);

- suknię o szerokości takiej, że nie mieściła się w drzwiach;

- wiktoriański pasaż handlowy, którym można się przespacerować i poczuć jak w Londynie 150 lat temu.

Trasa przejścia w Muzeum Londynu ułożona jest chronologicznie od czasów przed naszą erą do dzisiejszych. Wszystkie(!) eksponowane rekwizyty pochodzą ze znalezisk na terenie dzisiejszego Londynu i jego okolic.

Działy Museum of London (i historia Londynu w wielkim skrócie)

Londyn zanim powstał

Prehistoryczny pejzaż terenu w dolinie Tamizy wyglądał jak dzisiejsze równiny w środkowej Afryce, a tam gdzie teraz jest Trafalgar Square, 125 000 lat temu żyły hipopotamy.

W pierwszym wieku przed naszą erą, czyli w momencie pierwszej próby najazdu Rzymian na Brytanię, rzeka była szeroka, rozłożysta i opływała wiele wysepek, zatem w dolinie Tamizy nie było dużego zaludnienia.

Muzeum Londynu
Rekonstrukcja wyglądu głowy kobiety
na podstawie najstarszej czaszki
znalezionej na terenie dzisiejszego Londynu
Czaszka datowana jest na IV w. p. n. e.

Muzeum Londynu
narzędzia i czaszki z epoki brązu:
kawałki drewna z XXV - XII w. p.n.e., z których jeden to maczuga;
replika hełmu z brązu ozdobionego z rogami (100-50 r. p.n.e.)
i tarczy z drewna i brązu (300-100 r. p.n.e.)

Muzeum Londynu
Chata w I w. p.n.e.

Rzymski Londyn (50-410 r.)

Pierwsza osada nad Tamizą została założona przez Rzymian w 44 roku, a do 47 rozrosła się do miasta nazwanego Londinium. Stało się ono największym w Brytanii i było ważnym międzynarodowym portem. Odbywały się tam nawet walki gladiatorów!

Gdy Imperium Rzymskie zaczęło upadać, cesarz wycofał legiony z Brytanii, a ludność cywilna pozostawiona bez ochrony zaczęła opuszczać miasto od 410 r., które zaczęło zarastać i niszczeć.

Więcej o Londinium i bohaterskiej władczyni brytońskiego plemienia można przeczytać tutaj: Londinium - rzymskie początki miasta

Muzeum Londynu
Galeria 'Roman London'

Muzeum Londynu
Mieszkanie dobrze sytuowanych Rzymian
Ogrzewanie podłogowe to ich pomysł!

Muzeum Londynu
W dziale 'Roman London' jedna z ekspozycji to mury za oknem
Rzymianie wybudowali mur wokół Londinium ok. roku 200

Średniowieczny Londyn

Gdy na Wyspie pojawili się kolejni najeźdźcy - m. in. germańskie plemiona Anglów i Sasów - zostało założone miasto Lundenwic poza murami Londinium – w rejonie dzisiejszej ulicy Strand.

Wielu celtyckich Brytów zostało wybitych lub zmuszonych do migracji na zachód Wyspy, a nawet poza nią. Inni zostali podporządkowani, a część zasymilowała się z przybyszami tworząc początki narodowości angielskiej.

Potem zaczęły się najazdy Wikingów, ale po ponownym przejęciu kontroli przez Anglików obręb starych rzymskich murów został odnowiony i uzyskał nazwę Lundenburg.

A potem przybył z Normandii Wilhelm Zdobywca i oficjalnym językiem stał się francuski na około 300 lat.

Dla społeczności oznaczało to walki i zniszczenia przez najeźdźców, głód, pożar i choroby (Czarna Śmierć), a także rozdarcie religijne w czasach Tudorów.

Londyn jednak wciąż się rozwijał się i stawał jednym z najbardziej znaczących miast w Europie.

Muzeum Londynu
Makieta poprzedniej Katedry św. Pawała
Makieta sama w sobie jest zabytkiem, ponieważ powstała w 1908 r.

Kufle/kubki z XIII/XIV w.
w kształcie mężczyzn trzymających się za brody
Oryginalnie miały zamykane nakrycia głowy

Rycerska zbroja
Między XIII a XV w. Anglia była stale w stanie wojny
(np. z Walią i Szkocją)

Wojna, plaga i pożar (1550’ do 1660’)

Londyn był miejscem dla poszukiwaczy przyjemności i zabawy, a jednocześnie dla tępiących ich purytanów o skrajnych poglądach, którzy nawet śpiew poza kościołem uważali za grzech. Pomimo tego Szekspir miał popyt na swoje sztuki.

Ale w ogólnym rozrachunku stulecie od 1550’ do 1660’ było trudne dla londyńczyków. Miasto stanowiło centrum wojny domowej, w wyniku której został stracony król Karol I, a status republiki przez 11 lat i tak nie poprawił sytuacji społeczno-politycznej. Potem nastąpiła Wielka Plaga, która zabiła około 100 tysięcy osób, a zaraz po niej wybuchł Wielki Pożar, który strawił 80% domów.

Muzeum Londynu
Wielka Plaga rozpoczęła się w 1665 r., a Wielki Pożar miał miejsce w 1666 r.
Ludzie wierzyli, że intensywny zapach ziół odegna chorobę
Pożar trawił szybko Londyn, ponieważ zabudowa była głównie drewniana, jak na modelu domu

Rozwijające się miasto (1670’-1850’)

Po odbudowie z pożaru Londyn stał się największym miastem Europy, ustanawiał rekordy inżynierii (to tam powstał pierwszy tunel pod rzeką w 1843 r.), rewolucja przemysłowa pędziła, Wielka Brytania podbijała coraz to nowe tereny globu i stawała się największym imperium świata. Znacząca część obywateli Londynu bogaciła się, a nowi mieszkańcy tłumnie przybywali z innych miast i krajów w poszukiwaniu lepszego życia.

Vouxal Pleasure Garden - miejsce nocnych spotkań towarzyskich

Muzeum Londynu
Galeria przedstawiająca zdobycze Imperium Brytyjskiego

Miasto ludzi (1850’-1940’)

Niestety, nie dla wszystkich przybyszów wystarczało pracy i miejsca. Londyn był przeludniony. Między bogatymi i biednymi istniała przepaść, choć było to niezwykle bogate miasto. W epoce wiktoriańskiej 1/3 londyńczyków żyła w skrajnym ubóstwie.

Victorian Walk - londyńskie uliczki w Muzeum Londynu,
gdzie można przenieść się w czasie

Muzeum Londynu
Model pierwszej samochodowej taksówki z 1903 r.,
jakie wyparły końskie dorożki

Więcej o tym, jak nieprawdopodobnymi sposobami ludzie starali się zarobić pieniądze w czasach wiktoriańskich przeczytacie tutaj: Wiktoriańskie profesje, jakich nie chcielibyście wykonywać,

a o tym, jak ciężkie życie miały dzieci z niższych klas społecznych – tutaj: Dzieci - siła pociągowa rewolucji przemysłowej.

Światowe miasto (od 1950’)

Londyn od samego początku był zawsze był kulturowym miksem i to się nie zmieniło.

Z jednej strony rodzi to konflikty, a z drugiej uczy i wymaga tolerancji dla wszelkiej inności i ekstrawagancji oraz ubarwia miasto. Niektórzy nazywają Londyn STOLICĄ ŚWIATA.